Ισόβια κάθειρξη

Γεννήθηκε το 1959. Παντρεύτηκε το 1982. Έκανε το πρώτο παιδί της το 1987. Το δεύτερο το 1988. Ήθελε να παντρευτεί για να ξεφύγει από τους γονείς της. Η μάνα της την έβαζε να κάνει τις δουλειές του σπιτιού απ' όταν ήταν 8 χρονών. Ο πατέρας της την έκοψε από το σχολείο μετά την Στ' Δημοτικού. Ήταν όμορφο κορίτσι στα νιάτα της. Πολύ όμορφο... Ο άντρας της την είχε ερωτευτεί από μια φωτογραφία. Ήταν άσχημος άντρας, λίγο επαρχιώτης. Τον παντρεύτηκε όμως. Το 1994 μέθυσε πρώτη φορά μόνη της. Από τότε το κάνει σχεδόν κάθε μέρα. Τα παιδιά της την αγαπάνε νηφάλια, τη μισούν μεθυσμένη. Εκείνη δεν παραδέχεται ότι είναι αλκοολική. Ο άντρας της δεν την είχε ποτέ αγαπήσει πραγματικά. Το 2005 χρωστάγαν, λόγω κακής οικονομικής διαχείρισης, γύρω στις 300.000 ευρώ στις τράπεζες. Έζησε όλη τη ζωή της μέσα στο σπίτι. Όταν έμενε με τους γονείς, δεν έβγαινε γιατί της το απαγόρευαν. Όταν παντρεύτηκε, στην αρχή δεν έβγαινε για να μεγαλώσει τα παιδιά. Μετά δεν έβγαινε γιατί δεν είχαν πολλά λεφτά. Τώρα δε βγαίνει γιατί δεν έχει διάθεση. Ο άντρας της δουλεύει στα καράβια και λείπει συνέχεια. Τα παιδιά της έχουν μεγαλώσει, σπουδάζουν, δουλεύουν και λείπουν συνέχεια. Είναι όλη μέρα μόνη της. Μπροστά σε μια τηλεόραση. Αναγκαστικά, όλα τα οικονομικά του σπιτιού περνάν από τα χέρια της. Αυτήν ψάχνουν οι τράπεζες, αυτή πληρώνει τους λογαριασμούς, το νοίκι, αυτή κλαίει τα βράδια που δεν της περισσεύουν λεφτά για να μαγειρέψει στα παιδιά της. Όλη μέρα δεν έχει κανέναν για να μιλήσει, να πει μια κουβέντα. Ακούει τους ανθρώπους που μιλούν στην τηλεόραση κι εκείνη δε μιλά. Τρεις φορές τη μέρα μιλά με τη μεγάλη της κόρη στο τηλέφωνο. "Ξύπνησες αγάπη μου?" τη ρωτά το πρωί και μετά αρχίζει και της λέει τηλεφωνικώς όλα όσα έχει κάνει από το πρωί. "Πώς πήγε η σχολή αγάπη μου?" τη ρωτά το βράδυ και μετά αρχίζει και της λέει τηλεφωνικώς όλα όσα έκανε από το πρωί που μιλήσανε. "Ξάπλωσες αγάπη μου?" τη ρωτά το βράδυ και μετά αρχίζει και της λέει τηλεφωνικώς όλα όσα ξέχασε να της πει την υπόλοιπη μέρα κι όλα όσα σκοπεύει να κάνει αύριο. Σήμερα της είπε: "Δεν είμαι καλά αγάπη μου. Δεν ξέρω αν θα αντέξω. Τόσα προβλήματα και καμία λύση. Καμία βοήθεια. Το μυαλό μου έχει αρχίσει και χάνεται. Πιάνω τον εαυτό μου να διαβάζει και να μην καταλαβαίνει τι έχει διαβάσει. Βλέπω τηλεόραση και δε θυμάμαι τι είδα..." Μετά κλείσανε γιατί η κόρη της έπρεπε να κάνει μπάνιο γιατί σήμερα δούλευε βραδυνή... Το μόνο που ίσως να την ανακουφίζει είναι πως μια μέρα αργά ή γρήγορα θα πεθάνει και τότε όλα θα λυθούν... Τότε θα ξεκουραστεί.