Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2007

I'm a free man

Μεθυσμένος... Μαλλιά ράστα. "Αγκάπη μου, μια μπύρα αγκάπη μου βάλε μου σε παρακαλώ αγκάπη μου, μεγκάλο ποτήρι..." .. Μιλά γρήγορα ακαταλαβίστικα... Μιλά συνέχεια... Μάτια θλιμμένα, μισόκλειστα.. Παίρνει την μπύρα κι εξαφανίζεται.. Παίρνει κι άλλη μπύρα.. Δεν έχει πληρώσει ακόμα. Όποτε η μπαργούμαν του κάνει λόγο για λεφτά, εκείνος της μιλάει για αγάπη. "Αγκάπη μου, αυτό είναι ποτό. Μόνο. Ναι? Κι αυτό αγκάπη μου είναι μαγκαζί. Μόνο. Απλό τόσο. Εγκώ έχει λεφτά." Της μιλά μια στα ελληνικά, μια στα αγγλικά. Μιλάει για το Χριστό, τον Michael Jackson, για τον Martin Luther King... "Τι συμβαίνει?" . "Να δεις που αυτός ο βρωμοαράπακλας δε θα πληρώσει". "Ασ' τον είναι τύφλα. Μην του βάλεις αλλό ποτό". Τα μάτια του μισοκλείνουν, το κεφάλι του που και που κρεμάει απ' το λαιμό του- συνέρχεται μετά. "Τι θα γίνει "αγκάπη μου", θα πληρώσεις τίποτα?" . "Μη λες εσύ γκια αγκάπη, δεν ξέρεις. Μόνο εγκώ. Εγκώ λέω γκια αγκάπη and you listen to me. Εγκώ θα πληρώσει. I' m a free man κι έχω λεφτά. I' m a free man κι εγκώ αποφασίζω πότε πληρώσω".. Έμεινε εκεί, ψιθυρίζοντας, σχεδόν αυτιστικά, "I'm a free man.. I' m a free man... I'm a free man..." Κλάματα... "I' M A FREE MAN!" ούρλιαξε. Βγάζει μαχαίρι. "I' M A FREE MAN" ουρλιάζει ξανά. Χώνει το μαχαίρι στο λαιμό του και πέφτει πάνω στο μπαρ μαζί με όλο του το αίμα. He is a free man....


Αθήνα, 17.11.07, 03:15 τα χαράματα

Δεν υπάρχουν σχόλια: